كوليك شيرخوارگي وتاثیر آن بر خواب


حدود يك پنجم شيرخواران كم­سن از دردهاي كوليكي رنج مي­برند. اين شيرخواران به طور معمول كمتر از 4 ماه سن دارند و علایم آنها بعدازظهر يا شب­ها شدت مي­گيرد. علایم كوليك به طور معمول با گذشت ماه­هاي اول زندگي رفع می‌شود اما اختلال خواب پابرجا مي‌ماند. رفتار غيرمعمول والدين در پاسخ به حملات كوليك شيرخوار طي چند ماه اول و تكامل رفلكس­هاي خواب و بيداري، سبب شكل­گيري الگوي خواب غيرطبيعي در شيرخواران مي‌شود. اين كودكان رفتارهاي تكامل يافته نامنظم، حساسيت به محرك­هاي مستقيم و غيرمستقيم و مشكل در حفظ الگوي خواب منظم و طولاني دارند. اگر شيرخوار حملات ريتميك بدون علت خاص، تحريك­پذيري و گريه حمله­اي يا مداوم بيش از 3 ساعت در روز براي بيش از 3 روز در هفته و در مدت بيش از 3 هفته داشته باشد، كوليك مطرح مي‌شود.

علایم در80 درصد موارد طي سومين و در 100 درصد موارد طي چهارمین هفته بعد از تولد ظاهر مي‌شوند. حملات به طور معمول بين ساعات 5 تا 8 بعدازظهر شروع و نيمه شب به اتمام مي­رسند. 90 درصد این شيرخواران تا 2 ماهگي و تقریباً همه آن ها تا 4 ماهگي بهبود مي­يابند. شيرخوار مبتلا به كوليك، خواب مرحله آرام خود را طي حملات كوليك از دست مي­دهد و بعد از پشت سر گذاشتن سن بحراني كوليك، در 4 تا 5 ماهگی دچار كوتاه­تر شدن كل زمان خواب مي‌شود و سيكل خواب و بيداري وی به هم خورده و نامنظم  مي­شود. بهترين درمان براي رفع اختلال خواب شيرخواران فوق، داشتن الگوی خواب منظم است. زمان به خواب رفتن شبانه، بيداري صبح و خواب­هاي كوتاه روزانه كودكان بايد تعريف ‌شده‌ باشند. لذا تكميل يك الگوریتم ساعات خواب و بیداری[1] طي یک تا دو هفته قبل از تصميم­گيري براي ساير درمان­ها، بسيار مهم و ضروري است.


[1]- Sleep diary

برگرفته از کتاب اختلالات خواب در کودکان – فصل چهارم – نوشته دکتر جلیل القدر

امکان ارسال نظر وجود ندارد.