کودک به صورت دوره‌ای حملات پرخوابی دارد که با یکی از علایم زیر همراه است:
- برخی از آن‌ها اختلالات شناختی و خلق و خو دارند.
- ممکن است رفتارهای غیرطبیعی از جمله رفتارهای ناهنجار جنسی داشته باشند.
- برخی به همراه هیپرسومنیا، پرخوری بیش از حد دارند.
در شرح حال اخذ شده از این کودکان، در 9 درصد موارد سابقه ضربه به سر وجود دارد. متوسط سن شروع بیماری حدود 15 سالگی است. جهت درمان می‌توان از لیتیوم، آمفتامین، مدافینیل، متیل فنیدات یا فلوکستین استفاده کرد.
بسیار مهم است که در ارزیابی هر بیمار خوابآلود، ابتدا تشخیصهای افتراقی بررسی وکنار گذاشته شوند. استفاده از امکانات پاراکلینیک فقط در صورت ظن بالینی قوی پیشنهاد میشود.
برگرفته از کتاب اختلالات خواب در کودکان – فصل پنجم – نوشته دکتر جلیل القدر
