بديهي است هر وضعيتي كه سبب تب، درد و ناراحتي كودك شود، سبب مشكلات خواب او خواهد شد. بسياري از پزشكان با ديدن قرمزي، كدورت پرده صماخ و محدوديت حركت آن به همراه تب، بيقراري، درد و ناراحتي شيرخوار، تشخيص اوتيت مدياي حاد را می‌دهند و درمان مناسب آنتي‌بيوتيكي را شروع ميكنند. در بسياري از موارد، سختترين بخش تشخيص و درمان، مربوط به شيرخواراني است كه به عفونت سروزال، پايدار، مزمن و متأسفانه بدون علامت گوش مبتلا هستند. ممكن است تنها علامت اين كودكان، به هم خوردن خواب آنها باشد. اگرچه در برخي موارد كاهش شنوايي وجود دارد، اما اكثراً بدون علامت هستند. معاينه فيزيكي گوش اين بيماران ممكن است پرده صماخ غيرمتحرك و توكشيده شده را نشان دهد. درمان اختلال خواب این بیماران به درمان مناسب بيماري‌هاي گوش وابسته است. در عفونت پايدار و سروزال مزمن، استفاده طولاني‌مدت از آنتي‌بيوتيك با يا بدون استروييد، انجام تيمپانوسنتز يا استفاده از تیمپانوتومی ضروري است.
برگرفته از کتاب اختلالات خواب در کودکان – فصل چهارم – نوشته دکتر جلیل القدر
