برخي كودكان طي شب بين 8 تا 32 اونس مايعات مصرف می‌کنند. اين كودكان به طور متوسط 3 تا 8 بار در شب از خواب بيدار مي‌شوند و پوشك آنان در صبح بسيار خيس است. كودكان به طور فيزيولوژيك بعد از 7 تا 12 ماهگي به شير خوردن و مصرف مايعات طي شب (حداقل بين 12 شب تا 5 صبح) نيازي ندارند. مصرف زياد از حد مايعات مي‌تواند به علت نوعي همراهي و عادت به خوردن براي شروع و حفظ خواب یا ناشي از گرسنگي شبانه كودك باشد.
یک یا دو بار بيداري شبانه توأم با به خواب رفتن سريع بعد از يك تغذيه كوتاه مدت، نشانه اين است كه كودك بيش‌تر احساس نياز براي دسترسي به والدين يا سينهي مادر دارد. دفعات بيداري بيش‌تر و مصرف حجم بالاي مايعات در مدت زمان بيش از 3 دقيقه، نشانهاي از نياز به دريافت زياد مايعات است. جهت درمان، به كاهش تدريجي و سپس قطع مايعات مصرفي شبانه نياز است. در كودكانی که با شيرخشك تغذيه می‌شوند، قطع تدريجي مایعات طی یک تا دو هفته سبب بهبودی می‌شود؛ یعنی زمانی که کودک فقط 1 تا 2 اونس شیر یا سایر مایعات را شبانه می‌نوشد. راه ديگر ترك مصرف مايعات، رقيق كردن شير با آب است.
برگرفته از کتاب اختلالات خواب در کودکان – فصل چهارم – نوشته دکتر جلیل القدر
