حدود يك پنجم شيرخواران كمسن از دردهاي كوليكي رنج ميبرند. اين شيرخواران به طور معمول كمتر از 4 ماه سن دارند و علایم آنها بعدازظهر يا شبها شدت ميگيرد. علایم كوليك به طور معمول با گذشت ماههاي اول زندگي رفع میشود اما اختلال خواب پابرجا ميماند. رفتار غيرمعمول والدين در پاسخ به حملات كوليك شيرخوار طي چند ماه اول و تكامل رفلكسهاي خواب و بيداري، سبب شكلگيري الگوي خواب غيرطبيعي در شيرخواران ميشود. اين كودكان رفتارهاي تكامل يافته نامنظم، حساسيت به محركهاي مستقيم و غيرمستقيم و مشكل در حفظ الگوي خواب منظم و طولاني دارند. اگر شيرخوار حملات ريتميك بدون علت خاص، تحريكپذيري و گريه حملهاي يا مداوم بيش از 3 ساعت در روز براي بيش از 3 روز در هفته و در مدت بيش از 3 هفته داشته باشد، كوليك مطرح ميشود.
علایم در80 درصد موارد طي سومين و در 100 درصد موارد طي چهارمین هفته بعد از تولد ظاهر ميشوند. حملات به طور معمول بين ساعات 5 تا 8 بعدازظهر شروع و نيمه شب به اتمام ميرسند. 90 درصد این شيرخواران تا 2 ماهگي و تقریباً همه آن ها تا 4 ماهگي بهبود مييابند. شيرخوار مبتلا به كوليك، خواب مرحله آرام خود را طي حملات كوليك از دست ميدهد و بعد از پشت سر گذاشتن سن بحراني كوليك، در 4 تا 5 ماهگی دچار كوتاهتر شدن كل زمان خواب ميشود و سيكل خواب و بيداري وی به هم خورده و نامنظم ميشود. بهترين درمان براي رفع اختلال خواب شيرخواران فوق، داشتن الگوی خواب منظم است. زمان به خواب رفتن شبانه، بيداري صبح و خوابهاي كوتاه روزانه كودكان بايد تعريف شده باشند. لذا تكميل يك الگوریتم ساعات خواب و بیداری[1] طي یک تا دو هفته قبل از تصميمگيري براي ساير درمانها، بسيار مهم و ضروري است.
[1]- Sleep diary
برگرفته از کتاب اختلالات خواب در کودکان – فصل چهارم – نوشته دکتر جلیل القدر